شب قدر، شب بازسازی و جبران است؛ شب قدرشناسی و ارزش‌شناسی و شب فرصت‌یابی است. این شب‌ها از جمله زمان‌های بسیار مهم برای بازگشت انسان به سوی خداوند و بازسازی و جبران گذشته است.
آنچه که میان مردم مشهور شده این است که شب قدر، شب احیاء است و به عبارتی شب بیدار ماندن؛ اما باید توجه داشت که مهم‌تر از بیدار ماندن انسان در این لیالی، بیدار شدن اوست، لذا فقط بیدار ماندن انسان هنر نیست، چراکه بسیاری از افراد به حسب شغلی که دارند ممکن است در طول سال، شب‌های بسیاری را بیدار بمانند و به همین علت باید تاکید کرد که در این شب‌های پر برکت فقط بیدار ماندن هنر نیست، بلکه بیدار شدن انسان از اهمیت بیشتری برخوردار است.
فرصت نزول قرآن در این شب مبارک قرار داده شده است و رفت و آمد فرشتگان الهی روی این نشئه خاکی در این شب عزیز انجام می‌شود. همچنین خداوند عبادت این شب را برتر از هزار ماه قرار داده است، لذا مجموع این عوامل انسان را مجبور می‌کند که در این شب به خود رجوع و یا نگاهی عمیق نسبت به اصل و فطرت خود، نفس خود را اصلاح کند.
شب قدر، شب آشتی انسان با خداوند متعال است. این شب پربار فرصت تحکیم دلهایی است که لبریز از شوق و محبت خداوند هستند، لذا هر انسانی به اندازه توان خود از فیوضات این فرصت گرانمایه بهره‌مند می‌شود.
به اعمال و عبادات مخصوص این شب عظیم نمی‌توان بی‌توجه بود، اما نکته قابل تأمل این است که گاهی حتی فرازی از دعای جوشن کبیر یا دو رکعت نماز، تحولی عظیم را در وجود شخص ایجاد می‌کند؛ چرا که اساسا روح شب قدر، تغییری است که در نفس انسان ایجاد می‌شود؛ یعنی مهم‌ترین مسئله، تحولی است که این شب در مسیر بازگشت انسان به سوی خداوند ایجاد می‌کند؛ چون واسطه خداوند در این لیالی قرار داده شده است.
برگرفته از بیانات حجة الاسلام دکتر رفیعی
التماس دعا